انگبین چیست؟ انگبین از حشره ای به نام پشه گز و درختچه خارداری به نام گون گز به وجود میآید. انگبین یعنی شهد که یک کلمه فارسی میباشد. در این مقاله در مورد انگبین، خواص و محصولات انگبین صحبت می کنیم.
انگبین شهدی است که حشراتی بعد از آنکه شیره گیاه را مکیدن آن را میسازند. به این صورت که حشراتی شیره را به کیسهای که در بدنشان است میبرند و در آنجا تبدیل به یک شیره شیرین میشود که وقتی از بدن حشرات خارج میشود به صورت انگبین میباشد.
این حشره مانند زنبور شکمی بند بند دارد و شیره گیاه را می مکد و در کیسه در بدنش طی فعل و انفعالاتی به انگبین تبدیل میکند. و روی شاخه همین گیاه مینشاند و شربت بعد از یک مدت کوتاه بسته میشود.
ترنجبین و شیرخشت جزء این خانواده هستند. این گیاه خواص ارزشمندی دارد و به عنوان یک گیاه شفا بخش و اکسیر جوانی و طول عمر و یک غذای مقوی برای تندرستی و شادابی به حساب میآید. از گزانگبین در تولید گز استفاده می شود.
خواص انگبین چیست ؟
در جواب به سوال انگبین چیست و چه خواصی دارد باید گفت که انگبین ها خنک و مقوی هستند و دارای ویتامین دی و املاح معدنی مورد نیاز بدن در آنها وجود دارد به خصوص کلسیم . با وجود اینکه ویتامین ها و عناصر حیاتی در انگبین وجود دارد، میتوانند محیطی برای رشد میکروب و قارچ ها باشد.
ولی این موجودات روی آنها رشد نمیکند بلکه از بین میرود این مواد فاقد مواد سمی هستند و خاصیت میکروب کشی و ضد عفونی کننده بسیار بالایی دارند. انگبین ها دارای چند نوع آنتی بیوتیک خوراکی و بی ضرر هستند که انسان به آن حساسیت ندارد و همچنین تشعشعات رادیواکتیو دارند که میکروب های بیماری زا را از بین میبرند و دیگر اینکه پادزهر برای مسمومیت های غذایی به حساب میآیند.
بهترین دوست کبد و بیماری های مربوط به آن و بیماری های عفونی هستند . به خاطر منیزیمی که در آن است از سرطان پیشگیری و از پیشرفت آن جلوگیری میکند. با وجود آنکه شیرین است ولی برای دندان ضرری ندارد و از پوسیدگی دندان جلوگیری میکند و باعث محکم شدن دندان و لثه میشود. میتوانند کمبود غذایی را جبران کند.
ترشحات غدد داخلی و بزاق را تعدیل و حرارت و التهاب های درونی را تسکین و جریان خون را آسان میکند ، و همچنین باعث باز شدن مویرگ ها میشود و از سکته قلبی جلوگیری میکند.
در پاسخ به سوال خواص انگبین چیست می گوییم که از دیگر خواص آن ضد افسردگی و نشاط آور بودن است . خون را صاف و رقیق و رنگ چهره را باز میکند . برای ضعف قوای جسمانی و رفع دل درد ، بیماری های گوارشی مفید است.
برای درمان زخم معده و یبوست هم بی تاثیر نیست. برای بیماری های ریوی ، کم اشتهایی و بی خوابی و سستی اندام و عضلات از آن استفاده میشود . میتوان به نوزاد شیرخوار به جای شربت قند، شربت انگبین داد تا استخوان بندی آن محکم شود و همچنین باعث میشود که زود دندان درآورد.
افراد سالخورده به جای خوردن قند سفید و برای حفظ سلامتی خود از شهد انگبین ها که زنده و فعال است، استفاده کنند.
طبع انگبین
طبع برگ،ریشه و پوست گز انگبین سرد و خشک است و طبع شهد آن گرم و خشک است و خوردن آن برای افراد با طبع گرم نافع میباشد.خوردن آنها در عین حال که مسهل است نیرو دهنده هم میباشد.
از مهمترین مصارف انگبین در طب سنتی و صنعت داروسازی است. ترکیبات شیمیایی که در گز انگبین وجود دارند مانند : فروکتوز که قند ساده است و شیرین تر از ساکاروز میباشد و سرعت جذب آن نسبت به قند های دیگر کندتر است و خاصیتی مانند عسل طبیعی دارد.
بیشترین مصرف انگبین از گذشته تا به امروز در تولید گز معروف اصفهان بوده که علاوه بر خاصیت چسبندگی و شکنندگی باعث حفظ رطوبت گز و در نتیجه نرم و تازه ماندن آن برای چند هفته میشود ولی امروزه به دلیل کاهش محصول و قیمت زیاد آن قنادی ها ترجیح میدهند از ترکیبات مشابه آن استفاده کنند.
از مصارف دیگر انگبین در صنایع داروسازی است. فروکتوز موجود در آن باعث شده دارای خاصیت دارویی ویژه ای باشد که در طب کاربرد دارد.
محصولات انگبین
1. گز علفی : یک ماده شیرین است که وقتی حشره نیش خود را در ساقه یا برگ درخت فرو میکند، مایع از آنها خارج میشود و در مجاورت هوا سفت میشود . رنگ آن سفید ، صاف و شفاف و دارای طعم شیرین است .
2. گز انگبین : گز انگبین از نیش زدن حشره به برگ و شاخه های جوان درختان گز به وجود میآید، این گز بسیار شیرین است و رنگ آن سفید مایل به زرد است .
3. گز خوانسار : این نوع گیاه نوعی گون است که در اطراف خوانسار و در مناطق کوهستانی چهارمحال میروید و از ترشحات حشره به وجود میآید و رنگ آن قهوه ای خاکستری است .
در این مقاله سعی کردیم تا به سوال انگبین چیست پاسخ دهیم و در مورد خواص و محصولات آن کمی صحبت کنیم.. این ماده در گز بعنوان ماده اولیه استفاده می شود و طعم فوق العاده ای به آن می دهد. امیدواریم از اطلاعات بدست آمده لذت برده باشید.
دسته بندی : مقالات
در تاریخ : 20 اسفند 1402